நடிகர்கள்

நடிகர்கள்  புகழை அடந்தவர்கள் மட்டுமல்ல .
அதன் பலனை  அடையும் வழிகளையும் அறிந்தவர்கள்.
அரசியல்வாதிகளை புறக்கணிக்க முடியாத
கட்டாயத்தில் வாழ்பவர்கள்
எறால் போட்டு சுறா பிடிக்க மட்டுமல்ல
பாம்பிற்கு வாலையும் மீனுக்கு தலையையும் காட்டி
தப்பித்து கொள்ளும் வித்தையும்  அறிந்தவர்கள்.
ஆதாயம் தேடி வரும்போது நீங்கள்
ஆகாரமாகவே அடிபணிந்தால்
அராஜகங்கள் உருவாகவே  செய்யும்
வெறுமைகளை நிரப்ப 
வெறும் சேதாரமே எஞ்சும்
வாக்கு எனும் ஆயுதத்தை வெறும் பேச்சுக்கு பலி கொடுத்தால் வரும்
ஆளுமை உங்களை பேச விடாமலே கொல்லும்
நின்று நிதானியுங்கள்
வென்று வாழுங்கள்

சொத்து

ஊனை சுருக்கி
உன்னை உருக்கி
வாழும் வாழ்வில் பயனேது?
சேர்த்ததெல்லாம் கொண்டுபோக 
கல்லறைக்குள் இடமேது?

எண்ணமே வாழ்வு

அடுத்தவர் நம்மை இகழ்வது 
போலொரு பிரம்மை 
நம்மேல் பொறாமை 
என்றெண்ணி கடுப்பு 
அப்படியே என்னை நானாகவே 
ஏற்றுக்கொண்டு விடு 
தர்க்கம் வேண்டாம் 
என்றொரு தவிப்பு 
நான் வாழும் வாழ்வே உயர்ந்தது 
எனும் இறுமாப்பு 
என்னை பற்றி உயர்வாக 
எண்ண வைக்கபடும் பெரும்பாடு 
இது என்ன எதிர்பார்ப்பு. ? 
எங்கே போகிறது எம் வாழ்வு?..

நட்பெனும் நாடகம்

பொய்யை மட்டுமே பேசும்
உன்னை
உண்மையான நண்பன் என்பதா?

அற்பத்திலும்
குற்றம் காணும் உன்னை
உற்ற நண்பன் என்றுரைக்கவா?

நான் வீழும்போது
மகிழும் உன்னை
தோழன் என்றழைக்கவா?

பொங்கிடும் பொறாமை
உன்னிடம் கண்டபின்
நட்பென்று உன்னை நாடவா?

உன் தேவைகள் முடிக்க
தேனாகப் பேசும் உன் பெயர்
ஆருயிர் நண்பனா?

நீ பெற்ற நன்மைகள் 
பெற்றுவிடக் கூடாதென்று
கூடவிருந்து குழிபறிக்கும்
நீ நண்பனா
இல்லை நரியா?

போலி உறவுக்கு 
நட்பென்ற வேலியிட்டு
காவல் செய்யும் நான் 
நாயா நண்பனா?

நீயிலாத நான்

சோரும் விழி நோகும் வலி 
தேடுகின்றேன் உன் முக(ம்)வரி 
எத்தனை நாட்களை உன் 
நினைவிற்காய் பலி கொடுத்தும் 
என் மாளும் உயிர் மீட்க 
இன்னுமேன் வரவில்லை 
நீ நின் நினைவுகளை வென்றெடுக்க 
என் இரவுகள் விழித்திருக்க 
வெறுமை எனை தத்தெடுக்க 
சூரியோதயம் பார்க்கையில் கூட 
உன் விரல் கோர்க்க தவிக்கும் 
என் மனசுக்கு உன் பதில் வேண்டும் 
மழை தரும் இரவில் உன் ஸ்பரிஷம் 
தொலைத்த பரிதவிப்பில் 
கரைந்து மடியும் என் வாழ்வுக்கு 
உடனடியாய் நீ வேண்டும் 
நீயற்ற என் வாழ்வு சீரற்று 
தடுமாற வேண்டாம் 
இடைவெளி வந்துவிடு.....

நேசிக்கப்பிறந்தவள்

அளவற்ற நேசம் 
அதை வெளிப்படுத்த 
வார்த்தைகளை தேடாத சிறப்பு

உரிமைகளில் தலையிடாத 
வெறுக்க வைக்காத வார்த்தைகள்

ஆபத்தில் நீட்டும் கரங்கள் 
எதிர்பார்ப்பு இல்லாத அன்பு 
ஏளனம் செய்யாத தெளிவு. 
தமக்கு நிகராய் கொடுக்கும் மதிப்பு. 
எவரையும் தூற்றாத பணிவு .

தோழமையாய் தாயாய்

தந்தையாய் சிகரங்களாய் 
உடன்பிறப்புகள் இருக்கையில் 
எனக்கில்லை வாழ்வில் சலிப்பு 
யாரும் வம்பிழுக்க நினைத்தால் 
அவர்கள் என் கால் செருப்பு .

எதுக்கு இந்த முறைப்பு . 
எனக்கில்லவே இல்லை செருக்கு. 
கழட்டி போட்டு 
எடுப்பேன் ஓட்டம் அடுத்த தெருக்கு.

வரம் அம்மா

அம்மா 
கவலைகள் என்னை முள்
கிளைகளாய் துளைக்கும் போது
உனை கட்டி அழ ஆசைப்படுகிறேன்
நீயில்லை

உயரத்தில் பறந்து நான்
தூரத்தில் வந்தாலும்
துயரத்தில் உன் குரல்
இதயத்துள் இன்னும்
இதமாய் ஒலிக்கிறது

அம்மா
நான் முதல் முதலாக 
உச்சரித்த அதே வார்த்தை
சின்ன வலிக்கும்
வாய்விட்டு
கதறி அழைக்கிறேன்
அருகில் நீ 
இல்லையென்று தெரிந்தும் கூட.......

என்னை பிரிந்தததில்
உனக்கு ஆனந்த வேதனை
உன்னை பிரிந்ததில் எனக்கு
ஆனந்தம் விடை பெற்றுவிட்டதம்மா

போலி முகங்கள் பல
நான் கண்டுணர்ந்த போது
கபடமில்லா உன் முகம் - என்னை 
தோழில் சாய அழைக்கிறது

நிர்ப்பந்தங்கள் சிலவற்றால் 
நம் பந்தத்தை நாமே
சிறைக்குள் 
அடைத்துவிட்டோம் அம்மா

நான் கண்ணீர் வடிக்கையில் 
துடைத்த உன்கரம்
இறைவனிடம் எனக்காக தினம்
கூப்புகின்ற உன் கரம்
எனை அள்ளி அணைத்த உன் கரம்
என் அருகில்  இருந்தாலே அது வரம்
இந்த கவி வரையும் நேரத்தில் நான்
அழுது துடைக்கொண்டேன்
அறிவாயா நீ இந்த உண்மை.